Kralın bu sevgi dolu çağrısına insanlar inanmadılar: “Hayır, böyle bir şey olur mu hiç? Bizi bu kadar çok seviyordu da, neden önce kovdu? Şimdi nasıl en sevdiği tek oğlunu bizim için ölüme verebilir? Bu işin içinde bir bit yeniği var” diyerek geri dönmediler. Bazıları alay ettiler. Yok canım, bir baba oğlunu başkaları için nasıl ölüme verebilir? O zaman kral oğlunun gerçek babası değildir. Bazıları da, saflığa bakın, bizi kandırmaya çalışıyor. Kralın dediği ne akla sığıyor ne de mantığa, diye düşündüler. Bazıları, hayır her koyun kendi bacağından asılır. Benim gururum buna izin vermez. Benim kendim bir şeyler yapmalıyım kurtulmak için. İcabında kendi cezamı kendim çekebilirim, diyerek geri dönmediler. Ama çoğu ölüme doğru gittiğinin, ölümün her gün daha yakına geldiğinin farkında bile değildiler.

Kralın çağrısını öneme alıp bunun üzerinde düşünen az bir kesim de vardı. Sevgi ve merhamet dolu bir kral neden yalan konuşsun ki. Böyle bir krala hayran olmak, sunduğu oğlu adıyla bu krala hemen dönmek gerekir deyip sevinçle yola koyuldular.My Hidden Paragraph Here