CUMA            18             OCAK

Günlerimizi saymayı bize öğret ki,

bilgelik yüreği edinelim.

Mezmur 90: 12

Hayatımızın yaşlılık yıllarına “gün batımı” da diyoruz. Ama, gerçekten yaşanan bu yıllar öylesine güllük gülistanlık mıdırlar? Belki bazılar, buna evet diyebilirler ya da öyle olduğunu düşünebilirler. Ama hayat öyle tozpembe geçmiyor. Hatta Mesih imanlıları bile gün batımı yıllarını umutsuzluk ya da acı ile dolu olarak geçirebilirler. Bu acı ve umutsuzlukları azaltmak için, doğru odaklanmak üzere hayattaki hedefimizi daha gençlik yıllarında yapmak gerekir. Aslında bir insanın yaşlılığında nasıl bir insan olması, büyük ölçüde şu anda nasıl bir insan olduğuna bağlıdır!

Bu yaşamdaki hayatımızın anlamlı, yani dolu dolu geçmesi önümüze koyduğumuz hedeflere ve önem verdiğimiz önceliklere bağlıdır. Erken yaşlarda başlayan bir minnet duyma hedefi, bulutları dağıtıp güneş ışınlarının geçmesine izin verir.

Duygularınıza bakmaksızın, bugünkü hedefiniz nedir? Sonsuz yaşamı veren İsa için duyulan gönül borcu mu? Öyleyse, yaşlandıkça daha sevimli olacaksınız. Yoksa vay halinize!