Önyarg, bir insann bakas hakkndaki eksik ve hatal tutumundan dolay pein hüküm vermesidir. Önyarg, insan karsndaki kiiye kar olumsuz bir tutum taknmaya götürür ve dümanca davranmaya sevk eder. Nasrettin Hoca=nn AYe kürküm ye@ olayn hatrlarsnz. Bu öykünün bize belirttii gerçek udur: Birisine kar gösterdiimiz bir sayg, insani deerlerle deil, d görünüe göre verilmektedir.

Önyarg ayn zamanda insann yarg ve dorular görme gücünü zayflatmakta ya da tamamen yok etmektedir. Önyarg, insan yanl karar vermeye, hükmetmeye götürür. Tabii önyargnn devamnda, nefret etme, öç alma da ortaya çkmaya balar. Öyle ya, eer birisine kar olumsuz bir düünceye sahipsen, o kimseye kar nasl iyi hisler tayabilirsin! Daha da tehlikelisi, insan bu önyarglarn sürdürürse, o kimseyi da sürekli olarak bakalarna kötüler. Bu da hem kendisine zarar verir, hem de bakalarna.”My Hidden Paragraph Here