Kusursuz yaratılan insan, kendi isteğiyle Tanrı’ya karşı gelerek günah işledi. Işıktan karanlığa geçti. İnsanı çöp tenekesine atmayan Tanrı, inayeti aracılığıyla dünyaya Işık olarak geldi ve insana yeniden ışığa gelme olanağı sağladı. Ne yazık ki, insan yine ışığın yerine karanlığı seçti ve seçmektedir. Bugün insanoğlu karanlıkta maskelerle dolaşmaktadır. Yani bizler günahımızdan ötürü çeşitli maskeler takarız. Örneğin, bazen yapmacık bir hareketin, bir şakanın arkasına saklanırız. Başkalarının yaklaşıp da bizi gerçekte olduğumuz gibi görmelerini istemediğimiz için gerçekçi ve dürüst olmaktan korkarız. Böylece karanlığın işleri olan hilecilik, yapmacılık ve aldatmacılık oyununu sürdürürüz. Birbirimize karşı gerçekçi ve dürüst olamıyoruz. Dürüst ve gerçekçi olmayan birisiyle de gerçek bir beraberlik kurulamaz elbette. Böylece hem toplulukta, hem de aile içinde birlik ve candan beraberlik olanaksız olur. İşte Tanrı’nın sözünü ettiği de budur: “Dünyaya ışık geldi, ama insanlar ışığın yerine karanlığı sevdiler. Çünkü yaptıkları işler kötüydü. Kötülük yapan herkes ışıktan nefret eder ve işleri açığa çıkmasın diye ışığa gelmez!”My Hidden Paragraph Here