Sorumluluğumuz – Türkçe Konuşan Kilise Topluluğu Sindelfingen

ama iyiyle kötüyü bilme ağacın meyvesinden yeme.

Yaratılış 2: 16--17READ MORE

Kral tarafında halka sunulan nimetler harikadır. İnsanlar, gerçekten de her şeye sahip bir şekilde yaşarlar, hiçbir eksiklikleri yoktur. Ama onları bir merak sarar. Acaba, kralın o eliyle diktiği ve meyvesinden kesinlikle yememeliyiz dediği bu ağacın meyvesinde ne keramet var, diye düşünüp taşınırlar. Bu merak o kadar çoğalır ki, kralın sözünü pek öneme almayacak duruma gelirler. Hatta onları kışkırtan, o meyveden yemeniz gerekir diyen biri bile ortaya çıkar. Sonunda bir gün bu meraklarını yenemeyerek gidip o ağacın meyvesini koparıp yerler. O sabah bahçesine inen kral bir de bakar ki ağacın meyvesinin yerinde yeller esiyor. Kral çok üzülür ve kızar. Çağırır halkını huzuruna: “Be nankörler” der, “sizlere tüm zenginliğimi sundum. İstediğiniz gibi bu zenginliğimden istediğinizce yararlanın dedim. Ancak sizler tek bir yasak koydum. Ama siz benim bu sözümü hiçe aldınız, beni hiçe aldınız, önemsemediniz. Bana karşı geldiniz. Şimdi sizi ülkemden atmak zorundayım. Yoksa kendi yasamı çiğnemiş olurum ki, bu benim sevgime, adaletime ters düşer” deyip halkı ülkesinden kovar.My Hidden Paragraph Here