Orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, ASiyon ezgilerinden birini okuyun bize!@ diyorlardı.
Mezmur 137:3
Babil halkı srailliler=in her zaman harika ezgiler söylediklerini biliyorlardı. Dünyaca bilinen bir şeydi bu. srail ulusunun yıllık bayramlarında halk türlü yerlerden Yeruşalim=e gelip birlikte ilahiler söylerler ve özellikle bu mezmurları okurlardı. Herhalde mezmurların hepsi için de müzik bestelenmişti. Davut peygamber yüzlerce müzisyenlerden oluşan bir orkestra kurup bir koro düzenlemişti. Tahminlere göre bazen yüz bini aşkın bir topluluk tapınağın çevresinde toplanıp Rab=be ezgiler yükseltirdi. Bu koronun sesini duymak harika bir tecrübe olmalıydı.
Tabii insanlar Yeruşalim=e geldikleri zaman orada cansız putlara tapınan bir halk değil, diri Tanrı=ya tapınan insanlar gördüler. Bu insanlar bambaşka şekilde tek Tanrı=ya yaklaşıyorlardı. leride günahlar için kurban olacak birisini temsil eden kurbanların kanıyla bu diri Tanrı=ya yaklaşıyorlar, O=na tapınıyorlardı. Ama sonunda bu inançlarından döndüler, Rab=be sırt çevirdiler; sonuç, yıkım ve kölelik. Tapınışları artık yürekten gelmedi, yüzeysel bir şeye dönüştü.
