Davut peygamber şükretmeyi öğrenen ve yaşamında uygulayan biridir. Örneğin, 104, 105, 106, 107. Mezmurların ilk ayetlerinde bakın ne diyor: Ey canım, Rab’be övgüler sun! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın (104:1). RAB’be şükredin, O’na yakarın, halklara duyurun yaptıklarını! (Mez.105:1). Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, inayeti sonsuzdur (Mez.106:1). RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, inayeti sonsuzdur (Mez.107:1).

Davut tüm bunları yaşadı ve kendi tecrübelerinden bunları yazdı. Elbette en büyük acıyı çeken, acılara, elemlere katlanan İsa Mesih’tir. O’na, acıları tatmış elemler adamı deniyor Yeşaya 53.bölümde. O denli acı çeken, hakarete uğrayan tek kişi İsa Mesih’tir. İsa Mesih’i izleyen, O’nun ardından giden bizler de birçok acılardan, denenmelerden geçmekteyiz. Ancak bunlara şaşırmayalım, bu yaşamda bunlar normaldir. Zaten Kutsal Kitap, bu denenmeler olacak, bu acılardan geçeceksiniz, tecrübe sahibi olacaksınız diyor. Ancak bu şekilde olgunlaşıyor, gelişiyoruz.”Paragraph Here