Habakkuk peygamber daha önce, sadece Tanrı’dan uzaklaşmış olan kendi halkı üzerine değil, Kildaniler’in üzerine de gökten ateş yağmasını istemişti. Şimdi ise, “Ya Rab, sakın merhametini unutma!” diyordu. Evet, Tanrı merhametli ve lütuf doludur. O hiç kimsenin yok olup gitmesini istemez. Bugün gerçekten de her ulusun, her insanın Tanrı’nın merhametine ihtiyacı vardır.

Habakkuk’un düşüncelerinde çok köklü değişiklikler oldu. En başta, “Ya Rab, sen hiçbir şey yapmıyorsun?” diye sesleniyordu. “Niye bir şeyler yapmıyorsun? Niçin onların yaptıklarını yanına bırakıyorsun? İşledikleri günahlara niye göz yumuyorsun?” diyordu. Şimdi ise Tanrı Habakkuk’a kendisinin yapmakta olduğu şeyleri görmesine izin vermişti. Bunu gören Habakkuk, “Merhamet! Merhamet!” diye Tanrı’ya yalvarmaya başlamıştı. Eğer bizler Tanrı’nın yargılamak amacıyla ne kadar ciddi hareket ettiğini görecek olsaydık, eminim hepimiz yüce Tanrı’nın önünde secde kılar, O’ndan merhamet dilenirdik.”Paragraph Here