Yirmi üçüncü Mezmur=da yazlanlar merak eden bir yazar, karlat çobanlara öyle sorar: ANasl olur da çobann denei koyunlara teselli verir?@

Çobanlarn en yals u yant verir: Deneim gündüzleri hep omzumdadr. Koyunlar her naslsa denei görür ve korunduklar hissini alrlar. Geceleri ya da youn sis olduunda görmeleri olanaksz. Bu kez yürürken deneimi yere vururum. Koyunlar da çkan sesi izler ve yönlerini bulurlar.

Gençken bir çoban olan Davut peygamber de bunu bilmi olmal ki, Tanr=y düündüü zaman, ARab benim çobanmdr. Bu nedenle ölüm gölgesi vadisinde gezsem bile, erden korkmam, çünkü O=nun denei bana teselli verir@ dedi.”My Hidden Paragraph Here